-
1 набивам
наби́вам, наби́я гл. 1. verhauen unr.V. hb tr.V., verprügeln sw.V. hb tr.V.; 2. ( забивам) ein|schlagen unr.V. hb tr.V., ein|hämmern sw.V. hb tr.V.; ein|rammen sw.V. hb tr.V.; 3. ( натъртвам) sich wund laufen unr.V. hb/treten unr.V. hb; набивам се 1. ( правя впечатление) auf|fallen unr.V. sn itr.V.; 2. разг. ( убождам се) sich stechen unr.V. hb; 3. прен. разг. ( запечатвам се в съзнанието) sich ein|prägen sw.V. hb; набивам колове Pfähle einrammen/in den Boden treiben; набивам си петите от ходене Ich laufe/trete mir die Fersen wund; Нещо ми се набива на очи Etw. fällt mir auf; прен. разг. Тази идея така се е набила в съзнанието ми, че... Diese Idee hat sich so tief in mein Bewusstsein eingeprägt, dass...